Vir die een of ander rede het ek vandat ek met RaakREIS begin het en bloginskrywings in Afrikaans doen, skielik baie van die ou Afrikaanse Volksliedjies begin onthou as ek na van my fotos kyk. Dis eintlik hartseer dat ons dit nie meer so baie sing soos wat ons gedoen het jare terug nie. Hierdie foto is geneem op die Tigerfalls wandelroete in die Koninklike Natalse Reservaat in die Drakensberge en het my dadelik laat dink aan die Wandellied.
Wandellied
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
in die veld pluk ek ‘n wandelstaf van die naaste doringboompie af,
en sing my wandellied, en sing my wandellied.
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
in die veld pluk ek ‘n wandelstaf van die naaste doringboompie af,
en sing my wandellied, en sing my wandellied.
Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Dan’s ek weer die eensaam wandelaar na die lekker landstreek wie-weet-waar,
‘n swerwer lewenslank, ‘n swerwer lewenslank.
En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die sterreheer sal kom en gaan oor die maanverligte hemelbaan
en vriend’lik wink van ver, en vriend’lik wink van ver.